،برخی از مدلهای اولیه رایانههای کوانتومی از جمله «کوانتوم اکسپرینس» شرکت آیبیام هنوز در مرحلهای به سر میبرند که فقط میتوانند محاسبات ساده را انجام دهند و برای آنکه بتوانند اهداف دانشمندان را محقق سازند، مشکلات فراوان پیش روی آنها وجود دارد.
رایانههای کوانتومی محاسبات خود را از طریق ذرات اتمی موسوم به کوبیت انجام میدهند و در اصل برای انتقال داده از اتمها استفاده میکنند. برخلاف رایانههای استاندارد که هر بیت داده به صورت صفر یا یک رمزگذاری میشود، هر کوبیت میتواند صفر و یک را به صورت همزمان در خود جا دهد و این اتفاق به رایانه کوانتومی امکان میدهد سرعت پردازش و انتقال داده را به میزان قابل ملاحظه افزایش دهد.
مشکل اصلی در این زمینه این است که کوبیتها پایدار نیستند و ضمن عدم سازگاری با یکدیگر میتوانند باعث تخریب هم شوند. پروفسور «مایکل بیرکوک» از دانشگاه سیدنی در این خصوص گفت: «همان طور که قطعات مختلف در یک دستگاه موبایلی میتوانند تخریب شوند، کوبیتها در رایانه کوانتومی هم میتوانند با همین مشکل مواجه شوند. البته تخریب قطعات دستگاه موبایلی میتواند ظرف چند سال صورت گیرد و در عوض طول عمر رایانه کوانتومی برمبنای کوبیتها میتواند چند ثانیه باشد».
بنابراین محققان دانشگاه سیدنی تصمیم گرفتند روشی ارائه کنند که بتواند تخریب کوبیتها را پیشبینی کند و به عبارت دیگر امکان پیشبینی آینده برای رایانههای کوانتومی فراهم شود.
پروفسور بیرکوک و گروهش برای نخستین بار موفق شدند با استفاده از فناوری یادگیری ماشینی به طور دقیق نشان دهند که اتمها در آینده چگونه میتوانند تخریب شوند و چه رفتارهایی انجام میدهند. این فرآیند به دانشمندان کمک کرد از طریق رایانههای کوانتومی بتوانند در مورد آینده پیشگویی کنند.
محققان دانشگاه سیدنی اعلام کردند که با استفاده از روشهای اندازهگیری در مورد رفتارهای اتمی و کوبیتها، هماکنون با مدل کنونی رایانههای کوانتومی میتوانند آینده را تا اندازهای پیشبینی کنند و از این طریق جلوی اتفاقات بدی که قرار است در طول زمان صورت گیرد را بگیرند.
.: Weblog Themes By Pichak :.